Ozan'ın Güncesi

03.04.2023

Gürültücü oğlum benim. Azimli oğlum. Konuşkan ve oyunsever oğlum. Yaratıcılık da üstüne olmayacak. Bunu kaybetmemeni dilerim. Çok seviyorum seni. Canım benim.

Temmuz 2021

Ozanım. Sen de 7 yaşında oldun bile. Artık sen de bir abisin. Konuşkan oğlum benim.  Çok seviyorum seni. Hep masum kal, hep iyi kal. 

06.06.2017

Salı

Yavrum, ikinci çocuk olmak böyle bir şey işte. Neredeyse 1 yıl olmuş, bir  kelime ekleyememişim şuraya. Sürekli yorgun ve sürekli yoğun olmak. İşte hayatımın özeti.

Olsun, o kendisini çok ama çok sevdiğimizi bilsin yeter :)

Ozan'da son gelişmeleri yazayım o zaman :

- En son gelişme 4 Haziran itibarı ile bezi bıraktı. Kerem'de de olduğu üzere, bu tür şeyleri birden bire yapma huyum var. Yine öyle oldu. Evde bez bitti ve ben de yeni paket almak istemedim artık. Hikayem bu :) Aslında neredeyse 3 yaşını dolduracak, herşeyin farkında ama biz bezi takmaya devam ettikçe, o da bezine yapmaya devam etti napsın. "Evde bez bitti" dedim, gerçeği söyledim yani :) Tabii ki üstüste külot ve pijama değiştirmeler oldu. Ama ertesi gün okulda hep söylemiş öğretmenine, aynı kıyafetiyle döndü akşam eve. Gece falan da kaldırmıyorum, çok huysuz oluyor uykusu varken uyandırırsam. Gece yatmadan banyoda takıldık biraz o kadar, bir de sabah kalkar kalkmaz. Artık neşeli ve minnak minnak külotlar giyiyor oleeeeeyyy :)

- Çok konuşuyor, hep konuşuyor. Büyüyünce radyocu, televiziyoncu falan olma ihtimali çok yüksek. Hala dışarıdan birisi tam anlayamayabiliyor dediklerini ama kreş çok şey kattı. Yaşasın Sedef Öğretmen :) Ailemizin kreş öğretmeni

- Acaip güzel dansediyor. Allahım o nasıl bir oynamak, direkt doğuştan :)

- Arada İngilizce şarkıları yarım yamalak söylüyor, kopuyoruz.

- Bisiklet sürmeyi yeni öğrendi. Daha doğrusu, 3 tekerlekli bebek bisikletini süremiyordu. Sonra bir gün (1-2 ay önce) Decathlon'a gittik, bir baktım büyük bisikletin pedallarını çeviriyor. Oooo dedik hemen aldık geldik bisikleti. Oğlumun ilk bisikleti..


- Evde bir de kedimiz var artık, adı Pışık. Kerem koydu adını. Arada çekiştiriyor Pışık'ı, kuyruğundan çekiyor, Elmayra usülü sıkıyor. Sanırsam kıskanıyor biz veya abisi sevince Pışık'ı. E o da ailenin bir ferdi oldu sonuçta. Alışman lazım olmmm.

- Abisiyle oyun oynamaya bayılıyor ama birlikte oyun kurmayı henüz öğrenemediği için genellikle abinin üstüne abanarak oynamaya çalışıyor. Abiyi biraz hırpalıyor haliyle ama Kerem de pat küt diye geçiriveriyor. Ayyy iki oğlan sürekli hır gür güreş halindeler şu aralar.

İşte böyle havadisler.. Baysss




06.07.2015
Pazartesi

Evet artık hayatımızda bir de Ozan'ımız var :)




İlk çocuk kadar anında her şey not alınır mı bilemem-ya da bilirim, şimdiye kadar yap(a)madıklarımız ortada :)

Ozan'ım 4 Eylül 2014 Perşembe gününün ilk saatlerinde katıldı aramıza. Ben yine normal doğum şansım belki olur diye denedim. O da abisi gibi gelmeye çok zorladı ama gelemedi yavrucum. En sonunda hoop ameliyathaneye. Böyle ameliyata can kurban. Kesilip biçiliyorsunuz ama sonunda kavuşuyorsunuz ya. Çok şükür ikimiz de sağlıklıydık. Minik de hemen cok cok cok emmeye başladı, ohh değmeyin keyfimize. İlk bebekteki gerginliklerim olmadı bu yüzden. Ha emdi ha emmedi, ha yedi ha yemedi. Maşallah tombiş bir ufaklık oldu. 

Kış zor geçti yalnız bizim için. Üstüste bronşiyolit atakları ve 4 şişe antibiyotikle atlattık. O yüzden bir an önce havalar ısınsın istedik hep. Bu sefer kreşe giden bir abi faktörümüz de vardı. Yazın da devam eder mi diye korktuk ama yok, devam etmedi. Şimdi çok iyiyiz hepimiz ailecek :)

Ozan şimdi tam 10 aylık. Burada ara sıra gelişmeleri yazmak istiyorum yine ben. Kerem'in anıları, ilkleri hep burada. Ozan'a da hatıra kalsın burada yazdıklarım. Çok seviyorum, çok öpüyorum ben çocuklarımı. Her anne sağlıkla kavuşur, sağlıkla büyütür umarım çocuklarını. Kokusundan mahrum etmesin rabbim kimseyi.




26.10.2015
Pazartesi
Ozan neredeyse 14 aylık. Artık koşar adımlarla yürüyor. Oyuncaklarıyla oynuyor, odadan odaya geziyor, kapıları açıp kapatıyor-en büyük merakı-, arada elini sıkıştırıyor. Abisinin peşinden hiç ayrılmıyor, zaman zaman oyuncaklarına el atıyor. Bu durumda tipik kardeş kavgalarının ilk sinyalleri geliyor tabii. Bir  bağrış kopuyor bazen. Normal.

Bizi anlıyor, anladığını tepkileriyle belli ediyor. Konuşuyor. Çok konuşuyor ama biz ne dediğini pek anlamıyoruz. Kusura bakma oğlum, sorun bizde :) İlk kelimeleri bekliyorduk ne zamandır. Bakıcı teyzemiz, "bugün anne dedi", "bugün baba dedi" gibi şeyler söylese de biz hiç denk gelemedik. Ta ki bu hafta sonuna kadar. Abisiyle top oynamaya çalışırken, topa vurup "goooo" diyordu. Biz topla oynatırken, her topa vuruşunda goooool diyorduk, onu kapmış. Bu durumda 2 numaralı oğlumun ağzından duyduğum ilk anlamlı sözcük de "gol" olmuş oldu. 1 numaralı oğlum da farklı değildi yani, ondan da ilk "Pepee" duymuştuk :)


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kumaş Mama Sandalyesi

Bir garip sütten kesme hikayesi