Annelik ve Diğer Herşey

Artık demir almak zamanı gelmişse zamandan Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan... Evet artık demir almak zamanı geldi. Ama bu hayattan değil, bu evden. Ve bizim gemi meçhule gitmiyor. Güzide başkentimiz Ankara'nın yine şirin bir semtine gidiyor, Bağlıca'ya :)

Benim durumuma uyarlarsak bu lafı "çözümler zorunluluktan doğar" diye değiştirebiliriz. Çünkü içinde bulunduğum kötü şartlardan dolayı değiştirdiğim yöntemler güzel çözümler getirdi.

Onuncu ay doldu, onbirinci aydan da 10 gün aldık bile. Bebekler doğumdan itibaren sürekli büyüyüp değişiyorlar. Ama anladım ki onuncu aydan sonra artık o yenidoğan bebek hareketlerinden tamamen sıyrılıp küçük çocuk havasına bürünüyorlar.

Saçlarımın erken beyazlaması anne ve babamın bana miras. İlerki yaşlarda beyaz-ya da gri- saçla dolaşmak yapılabilir gibi gelse de daha çok erken. O yüzden saç boyatmak kaçınılmaz oluyor. Üniversite yıllarımda- zamanlar fazla mı sıkılıyor kabına sığamıyor insan ne- saçlarımı şekilde şekle renkten renge sokuyordum. Kızıl, gölge, balyaj, bilimum saç kesimleri hepsini denedim. Ama belli bir yaştan sonra kendi saç rengim gözüme hoş görünmeye başladı. Uzun bir süreden beri de kendi renginde devam ediyordum boyamaya.

Çocuğumun ileride ne iş yapacağını düşünürüm bazen. Doktor ya da mühendis olsun demedim hiç. Sadece şunu dedim kendi kendime; yapmaktan keyif aldığı şey olsun işi. Yani şanslı insanlar vardır ya hobilerinden para da kazanırlar. Sanırım bir şeyi ne kadar çok severek ve zevk alarak yaparsanız zaten eninde sonunda para da kazanırsınız.