Kerem 10 aylık

Onuncu ay doldu, onbirinci aydan da 10 gün aldık bile. Bebekler doğumdan itibaren sürekli büyüyüp değişiyorlar. Ama anladım ki onuncu aydan sonra artık o yenidoğan bebek hareketlerinden tamamen sıyrılıp küçük çocuk havasına bürünüyorlar.
Kerem çok değişik tepkiler vermeye başladı artık. Kendince oyunlar, şakalar yapıyor. Kucağıma gel diyorum mesela kollarımı uzatıp, gelir gibi yapıp geri kaçıyor. Üstüne bir de kahkalar atıyor. Oyunların yanı sıra tehlikeli hareketler de türetti tabii kendi kendine. Kanepelerin üstüne çıkmak için oyuncaklarının üstüne basıp tırmanmaya çalışıyor mesela. Her türlü kablo, priz, kumanda, telefon ilgilisini çekmek için yeterli. Pet su şişelerine de ayrı bir ilgisi var, çok hoşuna gidiyor onlarla oynamak.

Emekleme devam ediyor. Ama oyun oynarken veya dolaşırken biryerlere tutunup mutlaka kalkıyor. Kalktıktan sonra da  ellerini bırakıp elindeki oyuncakla veya herhangi birşeyle uğraşıyor. Son bir-iki haftadır bu ellerini bırakıp kendi kendine ayakta durma işi sıklaştı iyice. Geriye sadece adım atma işi kaldı. O da yakındır sanırım. 

Dişlerdense hala ses yok :)

Yemesi içmesi genel olarak iyi. Eskiden iştahla yediği yumurtaya burun kıvırıyor biraz. Sebze yemeklerinde de sevmediği şeyi istemiyor. Ama karnı açsa yiyor çoğunlukla. Karnını doyuramadığında da yumuluyor süte. Tabii orada bir yerde süt var nasılsa. Nasıl da farkında herşeyin.

Uykuları da iyi. Gündüz iki uyku -bazen kısa bazen uzun- hala devam ediyor. Gecelerdeyse sabaha karşı yine emmeye uyanıyor. Ama son zamanlarda uyandıktan sonra uyumamaya başladı. Sabah yatakta babayla birlikte hem uyumaya çalışıyoruz hem de düşmesin diye akla karayı seçiyoruz.

Uzun bir süredir karla kışla uğraştıktan sonra, düzelen havalar artık oğlumla dışarıda da oynayacağımızı müjdeliyor. Mutluyum :)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir garip sütten kesme hikayesi