Kerem ve Annesinin Hikayesi-2.Bölüm
Doktorumu oldukça beğeniyordum. Ancak hastanenin olanakları çok iyi değildi. Yoga kursuna gittiğim için Güven Hastane'sine alışmıştım. Bir de TOBB ETU vardı. Orada da anne-baba eğitimlerine katılmıştık. O eğitimler de - özellikle emzirme eğitimi- oldukça faydalı oldu bizim için. Doğuma kadar ikisi arasında karar veremedik. Ancak doğum olacağı gün karar verebildik hastaneye.
Hastane değiştiği için mecburen doktoru da değiştirmek gerekiyordu. İşte bu aşamada normal doğumu destekleyecek, hemen hooop sezeryana almayacak bir doktor aradım uzun bir süre. Arada bir başka doktor denemesinden sonra (ki o doktor da oldukça ilginçti)doktorumuzu da bulduk.
Aylık kontrollerde bizim kuzu çok iri göründü hep. Yaklaşık doğum kilosu 3800 g öngörüyordu ultrason.Babası da iri bir bebekmiş, o yüzden doğum açısından biraz korksam da çok şaşırmıyordum. Ben de biraz ufak tefeğim ya doktorum da giderek "umarım biraz erken gelir, böyle giderse sezeryana dönebiliriz" gibi laflar etmeye başladı. Doğumdan önceki son randevuda sezeryan yapalım, senin ve bebeğin için riskli olabilir dedi. Doktorumla, doğumun kendiliğinden başlaması için bir hafta daha beklemeye karar verdik. Benim oldukça moralim bozuldu, hatta göz yaşlarımı silerek uzaklaştım. Doktordan çıktıktan sonra eşim beni sakinleştirmeye çalıştı, gezdik dolaştık biraz açıldım.
Doğum sırasında bebeğin ve benim tamamen sağlıklı olabilmem için gerekirse sezeryan yapılabileceğinin farkındaydım ve bunu kabul ediyordum. Ancak planlı sezeryana tamamen karşıydım. Bunun için tek şansım doğumun kendiliğinden başlamasıydı.
Yorumlar
Yorum Gönder
Çekinmeyin yazın :)